Demineralizacja szkliwa - kiedy powinniśmy się martwić?

Demineralizacja szkliwa, nazywana także odwapnieniem, to problem, z którym boryka się coraz większa liczba osób dorosłych i dzieci. Nasze zęby codziennie są narażone na zniszczenia i niekorzystny wpływ kwasów i cukrów. Jakie są przyczyny i skutki postępującej demineralizacji szkliwa? Co zrobić, aby jej zapobiec? Jak dbać o nasze uzębienie? Zachęcamy do zapoznania się z poniższym artykułem.

Czym jest demineralizacja szkliwa?

Szkliwo jest zbudowane w 96% ze składników mineralnych. Jego demineralizacja to nic innego jak długotrwałe niszczenie uzębienia poprzez wpływ kwasów i cukrów, które rozpuszczają wartościowe minerały, takie jak wapń czy fosfor. Powstałe, w wyniku tego ubytki powodują nadwrażliwość zębów na zimne oraz ciepłe posiłki i napoje. To pierwszy sygnał, że zewnętrzna część zębów jest poddawana demineralizacji. Zaniepokoić mogą także białe plamki na zębach, a także wyczuwalna porowatość powierzchni szkliwa. Jest to o tyle niebezpieczne, iż odpowiada ono za funkcję ochronną. Bez niego zęby narażone na rozwój bakterii i różnego rodzaju ubytki.

Przyczyny demineralizacji szkliwa

Mimo iż szkliwo to najtrwalsza substancja w ciele człowieka, istnieje wiele czynników, które negatywnie na nie wpływają. Za główną z przyczyn uznaje się nieprawidłową dietę, która jest obfita w produkty zawierające cukier. Sytuacja wygląda podobnie w przypadku kwaśnych produktów spożywczych, które wypłukują wapń ze szkliwa i „rozmiękczają” strukturę zębów.

Procesowi odwapniania towarzyszy często nieprawidłowa higiena jamy ustnej. Gromadzące się na zębach bakterie sprzyjają powstawaniu ubytków. Innymi powodami demineralizacji może być:

• wiek – bardziej narażone są osoby starsze,
• gromadzenie się płytki nazębnej,
• stosowanie produktów do wybielających,
• korzystanie ze zbyt twardej szczoteczki,
• uszkodzenie zębów,
• rozwój próchnicy,
• stłoczenie zębów,
• noszenie aparatu ortodontycznego bądź protezy,
• choroby np. niedoczynność tarczycy, refluks jelitowo – żołądkowy czy bulimia,
• stosowanie antybiotyków, leków steroidowych oraz kanału wapniowego.

Demineralizacja szkliwa u dziecka

Negatywny wpływ cukru przy procesie demineralizacji szkliwa widać wyraźnie u dzieci, które chętnie sięgają po słodycze. Zęby dzieci i młodzieży, szczególnie te świeżo wyrżnięte, są najbardziej narażone na odwapnianie. Wiąże się to z mniejszą zawartością składników mineralnych i większą zawartością wody w poszczególnych warstwach szkliwa. Choć w młodym wieku łatwo o demineralizację, proces odbudowy szkliwa przebiega dużo sprawniej niż w późniejszych latach życia. Jeśli jesteś rodzicem, zadbaj o prawidłową higienę jamy ustnej Twojego dziecka, ograniczenie słodkich, gazowanych napoi i produktów, w których zawarty jest cukier oraz regularne uczęszczanie na wizyty u stomatologa dziecięcego.

Demineralizacja szkliwa – leczenie

Remineralizacja to nic innego jak proces odbudowy szkliwa. W większości przypadków jest to możliwe, przy pomocy prawidłowej diety i zmiany nawyków żywieniowych. Warto jeść produkty, które sprzyjają odbudowie szkliwa takie jak sery, jajka, mięso, owies, tofu czy brokuły. Ważne jest, aby zadbać o prawidłowy poziom wapnia, fosforu, żelaza, magnezu i witaminy A w posiłkach. Po uzgodnieniu z lekarzem można dołączyć do diety suplementację witaminy D. Należy zrezygnować np. ze słodkich napoi i cytrusów. Kategorycznie nie powinno się szczotkować zębów po tych produktach. Warto także ograniczyć alkohol. Pomóc może także żucie gumy, które ułatwi pozbycie się resztek jedzenia z przestrzeni międzyzębowych.

Często niezbędne jest także skorzystanie z pomocy profesjonalisty. Stomatolog zadba o zabieg fluoryzacji, czy też inne środki medyczne. Znaczący jest moment wykrycia i postęp demineralizacji – dlatego niezbędne są regularne wizyty kontrolne u dentysty. Szybka reakcja pomoże w pełnej odbudowie i poprawie kondycji szkliwa. Nie lekceważ potencjalnego problemu – nieleczona demineralizacja może skutkować zwiększonym ryzykiem rozwoju chorób zębów.

‍